suture l'hommlette
„Zgodnie z konwencją nie jestem po prostu tym, co robię teraz. Jestem także tym, co robiłem, i ta umowna wersja mojej przeszłości wydaje się nawet bardziej mną, niż to ja, który jestem w tej chwili. Bo to, czym jestem, wydaje się płynne i nieuchwytne, ale to czym byłem, jest pewne i zakończone. Jest mocną podstawą dla przepowiedni, czym będę. A zatem dokładnie jestem określany przez coś, czego już nie ma, niż przez to, co rzeczywiście istnieje”.
A Watts, Filozofia Tao- fragm. książki The way of Zen, New York 1965, [w:] „Taoizm. Biblioteka pisma literacko- artystycznego”, pod red. M. Dziwisz, Kraków 1988
"suture l'hommlette" to projekt poruszający zagadnienie dynamiki wspomnień i ich fluidalnej struktury. Podmiotowość rozpięta na osi czasu pozostawia na niej liczne ślady- wspomnienia, będące świadectwem naszego istnienia i naszej tożsamości. Tropiąc je za każdym razem podążamy wciąż nową ścieżką, która odkrywa zarówno naturę wspomnień jak i wspominającego. W krajobrazie wspomnień poszukujemy potwierdzenia swojej tożsamości, który wydaje się bardziej wiarygodny niż nieuchwytna teraźniejszość. Krajobraz ten jest dynamiczny, ponieważ podlega nieustającym redefinicjom i reinterpretacjom uzależnionym od licznych czynników.
Powstające ubytki i rysy w pamięci nieustannie uzupełniane są nowymi treściami o dynamicznie zmieniającym się kolorycie. Zszywanie wykrojów pamięci to proces mający na celu potwierdzenie swojej tożsamości. Wspomnienia są jak gwiazdozbiory posiadające swoją żywotność i tworzące szkielet poczucia naszego „ja”. Bywa, że do podtrzymania homeostazy musimy uśmiercić i zgasić jakieś wspomnienie. Zatopić je w morzu niepamięci po to, by z innych „świetlnych drogowskazów” uformować nową konstelacje, stworzyć nowy wykrój pamięci.
“According to convention, I am not simply what I am doing now. I am also what I have done, and my conventionally edited version of my past is made to seem almost more the real “me” than what I am at this moment. For what I am seems so fleeting and intangible, but what I was is fixed and final. It is the firm basis for predictions of what I will be in the future, and so it comes about that I am more closely identified with what no longer exists than with what actually is!”
― Alan Wilson Watts, The Way of Zen
"suture l'hommlette" is a project that addresses the issue of the dynamics of memories and their fluidized structure. Subjectivity spread over the time axis leaves numerous traces-memories on it, which are testimony to our existence and our identity. Tracking them every time we constantly follow a new path that reveals both the nature of memories and memories. In the landscape of memories we are looking for confirmation of our identity, which seems more credible than the elusive present. This landscape is dynamic because it is subject to constant redefinitions and reinterpretations depending on numerous factors. The emerging defects and scratches in memory are constantly supplemented with new content with dynamically changing colors. Stitching memory patterns is a process to confirm your identity. Memories are like constellations that have their vitality and form the skeleton of our self. It happens that to maintain homeostasis we have to kill and put out some memory. Sink them in a sea of oblivion in order to form a new constellation from other 'light signs', create a new pattern of memory