suture l'hommlette
„Zgodnie z konwencją nie jestem po prostu tym, co robię teraz. Jestem także tym, co robiłem, i ta umowna wersja Twojej gry, nawet się włączyłem, to ja, który jestem w tej chwili. Bo to, czym jestem, to się płynne i nieuchwytne, ale to czym byłem, jest pewne zakończenie. Jest mocną stroną dla przepowiedni, będę. Można zatem stwierdzić, że można określić, co jest, czego już nie można, niż przez to rzeczywiście istnieje”.
_cc781905-5cde-3194-bb3b- 136bad5cf58d__cc781905-5bb-5b__35cf- 5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_ _cc781905-5cde-3194-bb193b-136bad5 3194-bb3b-136bad5cf58d_ _ccd-cd58c__-3__31905-5cde-3194-bb3b-136781905cf58d5 bb3b-136bad5cf58d_ _cc781905-5cde-3194-bb3b-136ccbad5781905cfd__ 136bad5cf58d_ _cc781905-5c de-3194-bb3b-136bad5cf58d_ A Watts, Filozofia Taofragm. książki Droga Zen, Nowy Jork 1965, _cc781905-5cde-3194-bb3b-136ccb-3194-bb-558d__ 136bad5cf58d_ _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d.___cc781905: Biblioteka pisma literacko- artystycznego”, pod czerw. M. Dziwisz, Kraków 1988
suture l'holette" do projektu "kierujący ichmmem monitorowania punktów i podobieństwa-5"._cc781905 struktura._cc781905 struktury. naszego istnienia i naszej tożsamości. Tropiąc je za każdym razem podążamy wciąż nową ścieżką, która decyduje o prowadzeniu wspomnień, jak i wspominaniu. W krajobrazie wspomnień poszukujemy potwierdzenia swojej tożsamości, które stanowią więcej niż nieuchwytna teraźniejszość. Krajobraz dziesięć jest uzależniony, ponieważ nieustającym redefiniowaniu i reinterpretacjom uzależnionym od czynników.
Powstające ubytki i uzupełniają uzupełniane uzupełnianie treściami o nieregularnym uzupełnianiu kolorów. Zszywanie wykrojów pamięci do procesu mające na celu potwierdzenie swojej tożsamości. Wspomnienia są jak gwiazdozbiory konstruowane stroiki w tworzące szkielet poczucia naszego „ja”. Bywa, że podtrzymywana jest homeostazy, komercja i zbijanie fragmentu. Zatopić je w morzu niepamięci po to, by z innych „świetlnych drogowskazów” uformować nowe konstelacje, stworzyć nowy wykrój pamięci.
„Zgodnie z konwencją nie jestem po prostu tym, co teraz robię. Jestem także tym, co zrobiłem, a moja konwencjonalnie zredagowana wersja mojej przeszłości wydaje się być prawie bardziej prawdziwym „ja” niż tym, kim jestem w tej chwili. Bo to, czym jestem, wydaje się takie ulotne i niematerialne, ale to, czym byłem, jest stałe i ostateczne. Jest to solidna podstawa do przewidywania tego, kim będę w przyszłości, dzięki czemu bardziej utożsamiam się z tym, co już nie istnieje, niż z tym, co jest!”
_cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d-378_-136cf_3605 -bb3b-136bad5cf58d_ _cc781905-5cde-336bad-1bb31905 -5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_ ― Alan Wilson Watts,_cc781905-5cde-3194-bb3b- 136bad5cf58d_78d_Droga 194 -136bad5cf58d_
„suture l'hommlette” to projekt podejmujący problem dynamiki wspomnień i ich upłynnionej struktury. Podmiotowość rozłożona na osi czasu pozostawia na niej liczne ślady-wspomnienia, które są świadectwem naszego istnienia i naszej tożsamości. Śledząc je za każdym razem podążamy nową ścieżką, która ujawnia zarówno naturę wspomnień, jak i wspomnień. W pejzażu wspomnień szukamy potwierdzenia naszej tożsamości, która wydaje się bardziej wiarygodna niż nieuchwytna teraźniejszość. Krajobraz ten jest dynamiczny, ponieważ podlega ciągłym redefinicjom i reinterpretacjom w zależności od wielu czynników. Powstające defekty i rysy w pamięci są stale uzupełniane o nowe treści o dynamicznie zmieniających się kolorach. Zszywanie wzorców pamięciowych to proces potwierdzający twoją tożsamość. Wspomnienia są jak konstelacje, które mają swoją żywotność i tworzą szkielet naszego ja. Zdarza się, że aby utrzymać homeostazę, musimy zabijać i gasić pamięć. Zatop je w morzu oblivion, aby utworzyć nową konstelację z innych „znaków świetlnych”, stwórz nowy wzór pamięci